پیشرفت‌های فناوری نجومی درک ما از اشیاء نزدیک به زمین (NEOs) را افزایش داده است. مسیر سیارک 2032 به دلیل نزدیکی‌اش به زمین توجه علمی جهانی را جلب کرده است. با وجود احتمال پایین برخورد، پیامدهای احتمالی برخورد توجیه‌کننده تلاش‌های آمادگی است.

یک سیارک تازه کشف شده احتمال ۱.۶٪ برخورد با زمین در سال ۲۰۳۲ را دارد. ناسا و ستاره‌شناسان به‌طور فعال در حال پیگیری مسیر سیارک برای ارزیابی احتمال برخورد هستند. عواقب یک برخورد می‌تواند منجر به تخریب قابل توجه و از دست

سونیاتا ویلیامز در برنامه آرتمیس ناسا شرکت می‌کند، که هدف آن بازگشت انسان به ماه و اکتشاف پایدار است. ماموریت او شامل آزمایش ماژول‌های نوآورانه سکونت فضایی برای راحتی بیشتر، پایداری و بهره‌وری انرژی است که برای ماموریت‌های آینده به مریخ حیاتی

اسپیس ایکس روز سه‌شنبه از کیپ کاناورال یک پرتاب دوگانه انجام می‌دهد. پرتاب اول فالکن 9 در ساعت ۵:۱۵ صبح انجام می‌شود که ممکن است به دلیل نور خورشید چالش‌هایی در مشاهده ایجاد کند. پرتاب دوم که بصری‌تر و دراماتیک‌تر است، در

سیارک 2024 YR4 که اندازه‌اش 295 فوت است، در شیلی کشف شد و در حال حاضر 30 میلیون مایل با زمین فاصله دارد. احتمال برخورد در دسامبر 2032 یک درصد است، اما کارشناسان معتقدند که احتمالاً از ما دور خواهد شد. این

کشف سیارک 2024 YR4 تهدیدی بالقوه برای زمین به شمار می‌رود. این سیارک که توسط سیستم ATLAS دانشگاه هاوایی شناسایی شده، 1.3% احتمال برخورد در سال 2032 دارد. اندازه این سیارک بین 130 تا 330 فوت است و قادر به ویرانی شهرهاست.

نجوم‌شناسان بزرگ‌ترین ساختار شناخته‌شده در جهان را کشف کردند که نام آن Quipu است. Quipu تقریباً ۱.۳ میلیارد سال نوری وسعت دارد و دارای جرمی معادل ۲۰۰ هزار تریلیون جرم خورشیدی است. این ساختار به روش شمارش اینکاها شباهت دارد و دارای

یک سیارک تازه شناسایی شده به نام 2024 YR4، احتمال 2.2% برخورد با زمین در تاریخ 22 دسامبر 2032 را دارد. این سیارک با اندازه‌ای بین 131 تا 295 فوت، می‌تواند آسیب‌های قابل توجهی در شعاع 31 مایلی ایجاد کند. سرعت سیارک